Architektura baroku to styl architektoniczny, który rozwinął się w Europie w XVII i XVIII wieku.

W baroku często stosowano również takie elementy, jak spiralne schody, przepychające kolumny i skomplikowane ornamenty, które nadawały budynkom dynamiczny wygląd.

Barok, czyli złożoność i bogactwo form

Budowle barokowe są zwykle bardzo złożone i bogate w formy, z wieloma ozdobnymi elementami i dekoracjami, takimi jak rzeźby, freski, malowidła ścienne czy mozaiki. Budynki tego stylu są również często bogate w formy, z wieloma wystającymi elementami, takimi jak ryzality, kolumny czy pilastry. Występują także ozdobne gzymsy, które dodają budynkom jeszcze więcej ozdobności i elegancji.

Asymetria w baroku

Asymetria jest charakterystyczna dla architektury baroku. Budynki tego stylu często są niezrównoważone, z wystającymi elementami lub nierównymi elewacjami. Takie rozwiązania architektoniczne mają na celu nadanie budynkom dynamizmu i ruchu, a także podkreślenie ich monumentalności.

Asymetria jest również często wykorzystywana w architekturze baroku w celu uzyskania efektu kontrastu, np. poprzez zestawienie prostych form z ozdobnymi elementami.

Barok – ogromne sklepienia i przestrzenie

Budynki baroku są często bardzo wysokie i posiadają ogromne sklepienia i przestrzenie, które nadają im monumentalności i podkreślają ich ważność. Takie rozwiązania architektoniczne są szczególnie popularne w budynkach sakralnych, takich jak kościoły czy katedry. Ogromne sklepienia i przestrzenie są również często wykorzystywane w pałacach i innych budynkach reprezentacyjnych.

Dynamizm w baroku

Dynamizm w architekturze baroku to tendencja do tworzenia budynków o asymetrycznym kształcie i bogatych dekoracjach, które nadają im wrażenie ruchu i lekkości.

Więcej artykułów o architekturze znajdziesz w portalu https://skyscrapers.pl/.